Biały korund, biały korund w proszku, brązowy korund i inne materiały ścierne to stosunkowo popularne materiały ścierne, zwłaszcza biały korund w proszku, który jest pierwszym wyborem do polerowania i szlifowania. Charakteryzuje się monokrystalicznością, wysoką twardością, dobrym samoostrzeniem oraz właściwościami szlifierskimi i polerskimi. Zalety takie jak wyższość jakościowa są wykorzystywane i promowane w różnych gałęziach przemysłu. Jak zatem wybrać materiał do polerowania?
Wybór materiału ściernego
Materiał ścierny to główny element, który odgrywa rolę tnącą w procesie szlifowania. Jest on bezpośrednio odpowiedzialny za proces cięcia i stanowi podstawowy czynnik zapewniający efekt szlifowania. Materiałem ściernym musi być brązowy korund produkowany przez firmę Xinli, odporny na zużycie. Produkty tej firmy charakteryzują się wysoką twardością, odpornością na ciepło, stabilnością termiczną i chemiczną, a także powinny charakteryzować się odpowiednią wytrzymałością, aby wytrzymać określoną siłę szlifowania.
Zasada doboru materiału ściernego
Podczas szlifowania materiałów o wyższej wytrzymałości na rozciąganie należy stosować materiały ścierne korundowe o wyższej wytrzymałości. W przypadku materiałów o niskiej wytrzymałości na rozciąganie należy wybrać kruche materiały ścierne z węglika krzemu.
Oprócz wytrzymałości na rozciąganie materiału obrabianego, twardość materiału obrabianego jest również głównym kryterium wyboru materiałów ściernych. Ogólnie rzecz biorąc, twardość materiału ściernego powinna być 2-4 razy większa niż twardość materiału obrabianego. W przeciwnym razie ziarna ścierne o niższej twardości ulegną szybkiej pasywacji podczas cięcia z dużą prędkością i stracą swoje właściwości skrawające, co obniży trwałość ściernicy i wpłynie na wydajność cięcia, a jakość obróbki nie będzie gwarantowana. Dlatego im wyższa twardość materiału obrabianego, tym wyższa powinna być twardość materiału ściernego.
Dobór właściwości ściernych
Należy również wziąć pod uwagę możliwe reakcje chemiczne w procesie szlifowania. W obszarze styku szlifowania, materiały ścierne, spoiwa, materiały obrabiane, płyny szlifierskie i powietrze są podatne na spontaniczne reakcje chemiczne pod wpływem katalitycznego działania temperatury i siły szlifowania. W przypadku stali, zużycie ścierne jest szybsze niż w przypadku korundu podczas szlifowania stali. Główną przyczyną jest silna reakcja chemiczna między węglikiem krzemu a stalą.
Ponadto, wybierając materiał ścierny, należy również wziąć pod uwagę jego stabilność termiczną. Podczas szlifowania niektórych trudno szlifowalnych materiałów, zdarzają się wypadki, gdy strefa szlifowania jest podatna na generowanie wyższych temperatur.